donderdag 8 november 2012

Spotten

Naast het hebben van een Atype, in mijn geval Dyaantje, probeer ik ook geregeld klassieke auto's te spotten, en dan natuurlijk in het wild. Wil dit een beetje produktief zijn, dan moet je of altijd een camera bij je hebben of over een smartphone beschikken met een puike camera erin.
Nu is die laatste een tijd geleden overleden, en gebruik ik een goedkope telefoon zonder extra's, die doet wat hij moet doen, namelijk bellen.
De smartphone heeft nog een tijdje als camera dienst gedaan, maar is sinds kort hopeloos zoek geraakt, dus nu als ik op pad ga, moet ik niet vergeten de fotocamera bij me te stoppen, helaas dat wordt weleens vergeten. Dat is jammer want zo kwam ik laatst een tot legervoertuig omgebouwde eend tegen, helaas geen camera en dus niet vastgelegd.

Nu is er vlakbij waar ik woon een garagebedrijf, en die hebben een heel bijzonder auto in onderhoud, te weten een prachtige GS Birotor, toen ik deze spotte, was het een geluk dat mijn huis 100 meter verderop was, dus ze was rap vast te leggen.
 
 
 
Een zeldzame auto was dus al snel vastgelegd. Het leuke van het spotten van klassiekers is dat soms auto's tegenkomt waarvan de eigenaar iets bijzonders weet te maken. Vooral in de categorie        bijzondere verbouwingen kwam ik een heel fraai projekt tegen. De eigenaar heeft duidelijk geen keus kunnen maken of zijn liefde nu de DS of de Eend is.                                                                              
 
 


Nog leuker is om je eigen auto vast te leggen met een ander leuk klassiek exemplaar, mogelijkheden te over als je naar de diverse clubmeetings gaat, maar ook makkelijk, ook hier is het weer leuker als je dat in het wild probeert/doet.
Nu heb ik een zwak voor Dyaantjes, helaas kom je die in het wild slechts sporadisch tegen, en hoe toevallig vrij geregeld staat er bij ons in de buurt een grote scholengemeenschap en 1 van de leerkrachten rijdt een prachtige Dyane, zo'n kans op een foto laat ik mij niet ontnemen. Dus bij deze,


 
 
 

zaterdag 3 november 2012

Van cursus en zo

Als je in het gelukkige bezit van een Citroen A type bent, in mijn geval een Dyane, kom je vroeg of laat van allerlei "autoleed" tegen, roest is daarvan een groot onderdeel, maar ook op het technische vlak kun je van alles tegenkomen.
Gelukkig is de Eend, maar ook de Dyane en de Ami, de eenvoud zelve, de techniek is simpel en de auto's zijn redelijk makkelijk in en uit elkaar te schroeven.
Om niet geheel onbeslagen te gaan sleutelen aan mijn Dyaantje, heb ik mij afgelopen zomer opgegeven voor de sleutelcursus van de 2cvclub, naast dat je er het nodige van opsteekt is het ook leuk om andere eendenbezitters te ontmoeten. Een ander gelukkig gegeven was dat de cursus nagenoeg in mijn eigen achtertuin werd gegeven, te weten de eendengarage van Sander in Wormerveer.
Is zo'n cursus nou zinvol, voor de echte leek op het gebied van sleutelen en techniek, en die een ringsleutel nog niet kan onderscheiden van een steeksleutel zeker, en voor degene die al enige technische kennis hebben ook. Alleen al het volgen van de cursus doet je vertrouwen geven dat je makkelijk zelf aan je auto kunt sleutelen.
Dat laatste zal ook wel moeten, want om 2 auto's regulier bij een garage te laten onderhouden kan bruin niet trekken, en wil bruin ook niet trekken.
Inmiddels is het "theoretische" gedeelte van de cursus afgesloten en gaan we nog 1 Zaterdag onder leiding van de deskundigen nog echt sleutelen, lees kleppen stellen en contactpuntjes vervangen/stellen. Dat is mooi want dan hebben ik dat al gehad, de volgende stap is dat ik dan zelf de olie ga verversen, filter ga vervangen, luchtfilter vervangen en de fusees en andere smeerpunten ga smeren.
En dan van de Winter een aantal roestgevoelige plekken aanpakken, de onderkant behandelen, en een plan bedenken om Dyaantje een nog meer persoonlijke look te geven. Graag had ik de auto gespoten in de kleur OR SOMBRE maar om haar nu al helemaal uit elkaar te schroeven gaat me toch echt te ver, en de vraag of ik haar dan ooit weer in elkaar krijg is ook nog niet beantwoord.
Wel heb ik inmiddels het plan opgevat om een tweede eend/dyane te zoeken, die moet gaan dienen als leerprojekt voor mij, oftewel uit elkaar en weer in elkaar, en bij voorkeur daarna weer rijdend.
En dan wil ik ook nog proberen van de Winter zoveel mogelijk door te blijven rijden, niet dat ik gar rijden na het pekelen, maar wanneer het weer het een beetje toelaat en de pekel nog in de opslag zit, wil ik toch wel rijden.
Want en dat is toch wel het allerleukste, rijden in Dyaantje, het is de ontspanning ten top, en dan het geluid van het motortje en de snelheid die puur onthaastend is.
 
Dyane in de kleur Or Sombre
 



dinsdag 30 oktober 2012

Dyaantje

Mei 2012, eindelijk was het zover een allang gekoesterde wens ging in vervulling, de aanschaf van een Citroen Dyane, liefkozend Dyaantje genoemd.
De aanschaf van de Dyane had wel wat voeten in de aarde, de miskoop van een 2cv club een half jaar eerder, maakte dat ik erg voorzichtig was geworden in de aanschaf van een Atype, daarnaast wilde ik eigenlijk ook een Dyane en die worden niet zo vaak aangeboden.

Daar ik de eend ondanks zijn gebreken, tw een slecht Chassis, een matige koets en nog wat kleine ellende, redelijk kon verkopen, maakte dat ik een voorzichtige zoektocht begon op internet.
Het aantal aangeboden Dyaantjes was laag en als er al eens wat stond was het of boven mijn budget, of in dusdanig matige staat, dat het ook niet in aanmerking kwam.

Opeens stond er op Speurders een Dyane uit 1982 te koop aangeboden, met APK tot Januari 2014, de vraagprijs was ook netjes 1600 euro, daarnaast ook nog eens lekker dichtbij. Zeker omdat het ook zo dichtbij was, besloten om eens te gaan kijken, aangekomen op het adres blijkt de eigenaar een oudere man te zijn, die de auto van zijn zoon had gekregen die hem bij een Citroengarage tegen was gekomen.
De man bleek wel vaker wat te hebben geklust aan klassiekers, stond oa een prachtige Volvo Amazone. Ik mocht als ik wilde een ritje met de auto maken, kreeg de sleutels en hij wenste me succes.

De auto reed goed starte goed, bleek over een nieuwe startmotor te beschikken, een nieuwe accu, had een onderhoudsbeurt gehad, had een nieuw dakje, en nieuwe bandjes. Echter voorzichtig als ik was de man bedant voor het ritje en hem gezegt dat ik er even over wilde nadenken, dat was voor hem geen probleem, alleen als er iemand kwam die hem contant betaalde ging de auto direct weg.

Na een paar dagen wederom contact opgenomen en hem gevraagd of de Dyane bij de plaatselijk Citroen garage op de brug gezet mocht worden, om hem met name van onderen te laten inspecteren, dit was geen probleem.
De monteur die de auto bekeken heeft was te spreken over de staat van de Dyane, voor mij genoeg om de man een bod te doen, tot mijn verbazing ging hij akkoord, en drie dagen later was ik de trotse eigenaar van een Dyaantje uit 1982 in de kleur Beige Colorado.